Μνήμη μητροπολίτου πρώην Νεαπόλεως κυρού Διονυσίου ( 8-8-2008 )

Συμπληρώνονται  σήμερα 7 έτη από  την εν Κυρίω κοίμηση του Μητροπολίτου πρώην Νεαπόλεως  κυρού Διονυσίου .

 

 
Ο μακαριστός μητροπολίτης πρώην Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Διονύσιος (κατά κόσμος Ιωάννης) Λαδόπουλος γεννήθηκε στο Καστέλι Κισσάμου Κρήτης το 1929 και μετοίκησεν εις Σίνδον Θεσσαλονίκης περί το 1939 . Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Χάλκης το 1965. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1955 και πρεσβύτερος το 1960 υπό του μακαριστού μητροπολίτου Κίτρους Βαρνάβα. Υπηρέτησε ως κωδικογράφος στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, ως ιερέας και ως ιεροκήρυκας στη μητρόπολη Κίτρους και ως καθηγητής στο Ανώτερο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο Κατερίνης. Εκλέχθηκε στις 22 Μαΐου 1974 πρώτος μητροπολίτης της νεοσύστατης τότε μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως. 

 
Η επόμενη μέρα της ενθρονίσεώς του τον βρήκε χωρίς επισκοπείο, χωρίς κατοικία, με ναούς μικρούς και πρόχειρα κατασκευασμένους. Στα χρόνια που ακολούθησαν χτίστηκαν 25 νέοι ναοί, ενώ άλλοι επεκτάθηκαν ή διορθώθηκαν. Έγιναν περισσότερες από 150 χειροτονίες. Τρία μοναστήρια (δύο γυναικεία και ένα ανδρικό) και 18 αίθουσες διαλέξεων για το θείο κήρυγμα.

 

 

 

 

 Το 1990 δημιούργησε το Ίδρυμα Νεότητας για 12.500

 παιδιά και το 1994 το Εκκλησιαστικό Λύκειο για τους υποψήφιους κληρικούς. Ίδρυσε 42 ενοριακά φιλόπτωχα ταμεία και επτά εκκλησιαστικά συσσίτια που λειτουργούσαν καθημερινά. Ακόμη, ίδρυσε τον ξενώνα της μητρόπολης, τη βιβλιοθήκη και τις κατασκηνώσεις.

 

 

 

Στα 30 χρόνια της ποιμαντορίας του ανάλωσε τη ζωή του στη υπηρεσία του λαού του Θεού και η προσφορά του στην εκκλησιαστική επαρχία της Δυτικής Θεσσαλονίκης υπήρξε παροιμιώδης. Το πρωτοποριακό του έργο έτυχε πάνδημης αποδοχής και αναγνώρισης.

 

 

 

 

 

 

Κατόπιν δοκιμασίας της υγείας του κατ΄Αύγουστον του 2003 παρητήθη ένα έτος μετά , την 28ην Αυγούστου 2004 δίνοντας για πολλοστή φορά δείγμα της αξιοπρεπούς προσωπικότητός του . Έκτοτε εφησύχαζε στο επισκοπείο της Ιεράς Μητροπόλεως , απολαμβάνων την υποδειγματικήν υικήν φροντίδα του διαδόχου του και πνευματικού του τέκνου , νυν μητροπολίτου Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβα .  Σύντομος επιδείνωσις της ήδη κλονισμένης υγείας  του επέφερεν το επίγειον τέλος του και την μετάθεσίν  του ενώπιον εις τον Θρόνον του Μεγάλου Αρχιερέως κατά την 8ην Αυγούστου 2008 περί την 11ην νυκτερινήν , ψαλλόντων των περιστοιχούντων αυτώ  πνευματικών του τέκνων την ακολουθίαν του Παρακλητικού κανόνος , που τόσον ηγάπα .
Η σορός του σεπτού ιεράρχου ετέθη την επαύριον εις 3ήμερον  λαϊκό προσκύνημα στον ιερό καθεδρικό ναό Τιμίου Προδρόμου.

Η κηδεία του , πάνδημος και μεγαλοπρεπής, εγένετο κατά την 5ην απογευματινήν της  11ης  Αυγούστου και το σκήνος του ετάφη όπισθεν του ιερού βήματος του Ιερού Καθεδρικού Ναού του Τιμίου Προδρόμου Νεαπόλεως .